خاطره

یادش بخیر سال اولی که دبیرستان  انشگاه قبول شدیم 

روزاای خوبی بود توی شهریور برامون کلاس گذاشته بودن جالب اینجا بود که سال سومی های که تو امتحانات نهایی قبول شده بودن براشون کلاس گذاشته بودن یا همون اعتکاف تابستانی بودن

خلاصه روز اول که قرار بود بریم مدرسه بعد از معرفی کردن بچه ها توسط  معاون اقای ((دهواری ))تو کلاس ها رفتیم

روز اول بود دیگه ماهم که هیچ کس رو نمیشناختیم تو کلاس نشته بودیم که یکی از بچه های پیش دانشگاهی بدو بدو اومدتو کلاس و گفت معلم ریاضتون داره میاد ماهم از همه جا بی خبر ساکت نشته بودیم که یک معلم با کلاس شیک کت و شلوار  اومد 

تو کلاس ماهم بلند شدیم و به احترامش یک صلوات بلند فرستادیم خلاصه معلم اومد و نشست رو صندلی اولین کاری که کرد خندید ما که نمیدونستیم از چی میخنده تعجب کرده بودیم که یهو تو سالون صدای خنده و مای کوبی بلند شد همه معلم رو 

صدا میزنند جالب اینجا بود که اون دانش اموز پیش دانشگاهی که اول اومد تو کلاس گفت این اقا معلم این اونه تو کلاسش ساکت باشید و...و فامیلشم .....اینه ماهم ساکت تا اقای بزرگزاده اومد واسه همین بود که تو سالون صدای خنده و سر صدا بود معلم 

ما هم از همه جا بی خبر که میخندید یهو مدیر اومد تو کلاس و اسم اقا معلم رو گرفت وگفت اینجا چیکار میکنی برو سر درس و مشقت کنکور داری یه روز شما رو به حال خودتون بزارم مدرسه رو تو سرتون میذارید تا اینکه اقا معلم بدو بدو از کلاس رفت بیرون  تازه مدیر فهمیده بود که چه جور دانش اموزای پیش ما رو سر کار گذاشته بودن بهمون گفت که این پیشا اخر خط هستن کلا هفت خط هستن ماهم که یه درس درست و حسابی گرفته بودیم روز بعد که اومدیم مدرسه قرار بود معلم زبان خارجه 

بیاد و  با هامون زبان کار کنه ماهم که از تجربه دیروز درس گرفته بودیم وقتی معلم اومد سر کلاس اصلا از جاهمون بلند نشدیم  و معلم رفت